Atlas ryb
AMUR
Budowa zewnętrzna: Ciało silnie wyciągnięte, podobne do ciała klenia. Pysk tępy, zagłębiony pomiędzy otworami nosowymi. Otwór gębowy lekko dolny, pozbawiony wąsów. Partie brzuszne zaokrąglone. Łuski duże, 42-45 wzdłuż linii bocznej, poniżej linii bocznej 5 rzędów łusek, w odróżnieniu od klenia, który ma ich tylko 3-4. Płetwa grzbietowa z 10, a odbytowa z 11 promieniami. Pierwsze trzy promienie pojedyncze, nie dzielone. Zęby gardłowe, dwurzędowe, na brzegach skośnie ścięte, bocznie ścieśnione i piłkowato pofałdowane, (1)2.(4).2. Grzbiet ciemnozielony do czarnozielonego. Boki jaśniejsze, zielonkawe. Łuski ciemno obramowane (tworzą wzór siatki). Maksymalna długość 120 cm.Występowanie: na terenie całej Polski - w wodach stojących, niektórych rzekach, wyrobiskach żwirowych, jeziorach zaporowych.
Tryb życia: Amur biały znosi wprawdzie niskie temperatury wody, jest jednak typowo ciepłolubnym gatunkiem. W Chinach, w rzece Jangcy, dojrzałość płciową uzyskuje już w 4 i 5 roku życia (w wodach chłodniejszych dopiero w 6-8 roku). Ikra składana jest w silnym prądzie wody ponad żwirowym podłożem, Okres inkubacji pelagicznie spływających z prądem rzeki jaj wynosi 32-40 godzin (przy temperaturze wody 27-29°C).
Pokarm: liście i pędy trzcin, glony nitkowate, mchy, ramienice, miękka flora kwiatowa, trawa łąkowa, liście drzew, larwy owadów, małe rybki.
Metody połowu: gruntówka ze spławikiem lub bez spławika, gruntówka z ołowiem przelotowym lub spręzyna zanętowa.
Przynęty: przeważnie roślinne, takie jak: zielona sałata, ziemniak, pędy białej koniczyny, kukurydza, kłącza tataraku, śliwki, wiśnie, pasty; przynęty zwierzęce (robaki kompostowe, rosówki a nawet żywiec).
Okres ochronny: nie ma.
Wymiar ochronny: nie ma
Limit dzienny: 3 szt. łącznie z boleniem, brzaną, karpiem, lipieniem, pstrągiem potokowym, sandaczem i szczupakiem.
BOLEŃ
Budowa zewnętrzna: Długie, wyciągnięte, bocznie nieco spłaszczone ciało. Głowa spiczasta, oczy małe. Szeroki, końcowo położony otwór gębowy. Nieco wysunięta szczęka dolna ma na końcu garbikowate zgrubienie, chowające się we wgłębieniu szczęki górnej. Łuski małe, 64-76 wzdłuż linii bocznej. W płetwie grzbietowej 10-11 promieni, w odbytowej 15-18. Krawędź płetwy odbytowej sierpowato wcięta. Zęby gardłowe dwurzędowe, 3.5-5.3. Ubarwienie grzbietu oliwkowozielone z niebieskawym połyskiem. Boki jaśniejsze, żółto lśniące. Strona brzuszna srebrzyście biała. Płetwy piersiowe, brzuszne oraz odbytowa są czerwonawe. Długość 50-75 cm, maksymalnie 120 cm (ciężar 12 kg). Występowanie: na terenie całej Polski - w dużych rzekach, zbiornikach zaporowych, przybrzeżnych wodach Bałtyku.
Tryb życia: Młode Bolenie żyją w niewielkich stadkach przy brzegu. Gdy urosną stają się bardziej samotnikami, żyją w nurcie rzeki.
Pokarm: w początkowym okresie życia boleń odżywia się planktonem od drugiego roku poluje na ryby, żaby, drobne ssaki, owady.
Metody połowu: spinningowa, muchowa, żywcówka, spławikowa i gruntowa.
Okres ochronny: od 1 stycznia do 30 kwietnia.
Wymiar ochronny: 40 cm.
Limit dzienny: 3 szt. łącznie ze szczupakiem, sandaczem, karpiem, lipieniem, brzaną, pstrągiem potokowym, amurem.
BRZANA
Budowa zewnętrzna: Ciało wyciągnięte, smukłe, słabo wygrzbiecone o prawie prostej linii brzucha. Pysk ryjkowaty, wydłużony. Otwór gębowy dolny z grubymi, mięsistymi wargami, na krawędzi wargi górnej znajdują się cztery wąsiki. Łuski średniej wielkości, 55-65 wzdłuż linii bocznej. Płetwa grzbietowa krótka z 11-12 promieniami. Pierwszy jest najdłuższy i pogrubiony, na tylnej krawędzi piłkowany. W krótkiej płetwie odbytowej znajduje się 8 promieni. Płetwa ogonowa rozwidlona. Zęby trójrzędowe, 2.3.5-5.3.2. Ubarwienie grzbietu zazwyczaj brązowe do zielonoszarego. Boki jaśniejsze, złociście lśniące. Strona brzuszna biaława, często z czerwonawym połyskiem. Wszystkie płetwy szarozielone; piersiowe, brzuszne, odbytowa oraz dolny płat płetwy ogonowej czerwonawo podbarwione. U tego gatunku spotykana jest odmiana o pomarańczowożółtym zabarwieniu ('złota brzana'). Długość 30-50 cm, maksymalnie 100 cm.Występowanie: większość rzek Polski - na odcinkach o dnie piaszczysto żwirowym i żwirowo kamienistym.
Tryb życia: Młode osobniki po wykluciu mają około 9 mm długości, a po 3 tygodniach osiągają długość 3 cm. Po roku życia długość wynosi ok. 12 cm. Po trzynastu latach życia długość wynosi około 50 cm.
Okres ochronny: od 1 stycznia do 30 czerwca
Wymiar ochronny: 40 cm
Limit dzienny: 3 szt. łącznie ze szczupakiem, sandaczem, karpiem, lipieniem, boleniem, pstrągiem potokowym, amurem.
JELEC
Budowa zewnętrzna: Ciało w zależności od charakteru zamieszkiwanej wody mniej lub bardziej wydłużone, w przekroju nieomal okrągłe. Głowa mała. Otwór gębowy wąski, o lekko dolnym położeniu. Łuski duże, 47-53 wzdłuż linii bocznej. W płetwie grzbietowej 10-11 promieni, a w odbytowej 10-12. Krawędź płetwy odbytowej wklęsła. Dwurzędowe zęby gardłowe, 2.5-5.2(3). Grzbiet ciemny, niebiesko lśniący. Boki żółtawe o srebrzystym połysku, brzuch białawy. Płetwy piersiowe, brzuszne oraz odbytowa w kolorze od żółtawego do pomarańczowego. Linia boczna jest często z obydwu stron ciemno oblamowana. Długość 15-20 cm, maksymalnie do 30 cm.Występowanie: w dorzeczach Wisły i Odry oraz w rzekacj pomorskich, także w niektórych jeziorach o dnie piaszczystym.
Tryb życia: Towarzyska, o żywym usposobieniu, powierzchniowa ryba, uchodząca wśród karpiowatych za jednego z najlepszych pływaków. Tarło w kwietniu i maju. W tym okresie na całym ciele samców pojawia się drobna wysypka tarłowa. Ikra o średnicy 2 mm przyczepia się do podwodnych roślin i kamieni. Dojrzałość płciową uzyskuje pod koniec trzeciego roku życia.
Pokarm: roślinny, larwy, owady dorosłe, ikra, wylęg ryb..
Metody połowu: zestaw spławikowy, muchówka.
Przynęty: czerwone i białe robaczki, larwy owadów, sztuczna mucha.
Okres ochronny: nie ma.
Wymiar ochronny: 15 cm
Limit dzienny: 5kg.
KARAŚ
Rodzina: karpiowate Średnia długość życia: 5 - 10 lat, hodowlane 25 lat
Długość ciała: 25 - 30 cm, maks. 40 cm
Ciężar: 2,5 kg, maks. 5 kg
Odżywianie: skorupiaki, larwy owadów, mięczaki
Rozmnażanie: jajorodne
Dojrzewanie: samica 3 - 4 lata, samiec 2 - 3 lata Występowanie: na terenie całej Polski - we wszystkich rodzajach wód z wyjątkiem rzek o charakterze typowo górskim.
Pokarm: larwy owadów, skorupiaki, rośliny (skrzypy, pałka wąskolistna, moczarka kanadyjska).
Okres ochronny: nie ma.
Wymiar ochronny: nie ma.
Limit dzienny: 5 kg.
KARP
Budowa zewnętrzna: Masywna, nie bardzo spłaszczona po bokach, plaski brzuch. Barwy ciemnobrunatne i żółtobrunatne, zależne od warunków środowiskowych. Otwór gębowy z dwoma małymi wąsikami przy górnej wardze oraz 2 mniejszymi w kącikach warg. Dluga płetwa grzbietowa, krótka odbytowa. Płetwa ogonowa nieco zaokrąglona. Występowanie: na terenie całej Polski - w stawach, jeziorach zaporowych, wyrobiskach, gliniankachi rzekach o spokojnym nurcie.
Długość życia: maks. Ponad 20 lat
Odżywianie: owady, ślimaki, drobne organizmy wodne
Rozmnażanie: 1 kg masy samicy to ok 100 - 200 tys. jaj. Naturlane tarło nie następuje w polskich wodach na skutek zbyt niskiej temperatury wód.
Znaczenie gospodarcze: Hodowany wyławiany w celach spożywczych
Pokarm: ryba wszystkożerna - plankton roślinny, larwy skorupiaki, larwy ochotkowych, pijawki, bezkręgowce, nasiona roślin.
Metody połowu: gruntówka, przystawka ze spławikiem i bez, gruntówka z ołowiem przelotowym (sprężyna, koszyczek zanętowy).
Przynęty: ziemniak, kukurydza, groch, pasty, kulki proteinowe, makaron, rosówki, czerwony i biały robak, szyjki rakowe.
Okres ochronny: nie ma.
Wymiar ochronny: 30 cm Wymiar ochronny nie dotyczy rzek.
Limit dzienny: 3 sztuki łącznie z: amurem, boleniem, brzaną, lipieniem, pstrągiem potokowym, szczupakiem i sandaczem.
KIEŁB
Budowa zewnętrzna: Ciało wrzecionowate, w przekroju prawie okrągłe, o krótkim szerokim trzonie ogonowym. Głowa długa, oczy duże. Pysk tępy, otwór gębowy dolny. Na górnej szczęce dwa krótkie wąsiki, które odchylone do tyłu sięgają co najwyżej środka oka. Łuski duże, 40-42 wzdłuż linii bocznej. W płetwie grzbietowej 9-10 promieni. W płetwie odbytowej jest ich 8-9. Płetwa ogonowa (tak jak u wszystkich gatunków kiełbi) rozwidlona. Zęby gardłowe dwurzędowe, (2)3.5-5.3(2). Grzbiet brązowoczarniawy, brązowozielonkawy lub brązowoniebieskawy. Boki jaśniejsze z długim szeregiem ciemnych, fioletowo do niebieskawo połyskujących plam. Brzuch białawy, lśniący, na płetwach nieparzystych ciemne punkty. Długość 8-14 cm, maksymalnie 20 cm.Występowanie: na terenie całej Polski - w rzekach, kanałach, zbiornikach zaporowych, w niektórych jeziorach.
Tryb życia: Towarzyska, żywa przydenna ryba spędzająca ciepłe letnie miesiące na płyciznach. Na zimę schodzi do głębszych miejsc, gdzie zimuje. Tarło w maju i czerwcu. W tym okresie na głowie i przedniej części ciała pojawia się wysypka tarłowa. Kleista ikra o średnicy 1,5 mm (1000-3000) składana jest porcjami co kilka lub kilkanaście dni, na kamieniach lub roślinach, w miejscach z przepływem wody. Jakość substratu. na którym złożona została ikra, decyduje p powodzeniu jej inkubacji. Odpowiednie jest podłoże piaszczyste i żwirowe, gdyż jaja nie mogą ulec zamuleniu. Aby larwy przeżyły, woda musi mieć wysoką zawartość tlenu.
Okres ochronny: nie ma.
Wymiar ochronny: nie ma.
Limit dzienny: 5 kg
KLEŃ
Występowanie: Wody Europa poza wodami wysp Morza Śródziemnego, Irlandii, północnej Szkocji, Portugalii, Islandii, oraz dorzecza Wołgi, Uralu, Tygrysu i Eufratu. Rzeki i jeziora oraz zatoki morskie. Ciało: Wrzecionowate, nieznacznie bocznie spłaszczone. Duże łuski. Ubarwienie czarno-brązowe o zielonym odcieniu, srebrzyste boki oraz jasny brzuch. Dosyć szeroki otwór gębowy. Płetwa grzbietowa i ogonowa mają barwę szarozieloną, natomiast płetwy brzuszne i odbytowa - czerwoną.
Długość ciała: 40 - 50 cm, maks. 60 cm
Ciężar: 2 - 3 kg
Odżywianie: wszystkożerna
Rozmnażanie: Tarło w kwietniu i maju, od temperatury 18 st. C. Na 1 kg masy samicy składane jest 60 tys ziaren ikry o średnicy 1,5 - 2 mm. Wylęg następuje po ok 3 - 6 dniach.
Rozwój: Młode osobniki po wylęgu mają długość 5,5 mm, płetwy wyksztalcają się przy długości 1, 5 cm, łuski pojawiają się przy 3 cm długości. Po 4 latach życia długość wynosi ok. 17 cm, po 10 latach ok. 33 cm.
Dojrzewanie: samice po 6 - 7 latach, samce po 3 - 4 latach
Okres ochronny: nie ma.
Wymiar ochronny: nie ma.
Limit dzienny: nie ma.
KRĄP
Budowa zewnętrzna: Wysoko wygrzbiecone, bocznie silnie ścieśnione ciało o tępym pysku i częściowo dolnym otworze gębowym. Średnica oka większa lub równa długości pyska. Wzdłuż linii bocznej 44 do 50 łusek. W płetwie grzbietowej 11, w odbytowej 22-26 promieni. Płetwy piersiowe nie sięgają do nasady płetw brzusznych. Zęby gardłowe dwurzędowe, 1 (2,3). 5-5(3.2) l. Grzbiet zielonoszary do zielonoczarnego; boki jaśniejsze. Strona brzuszna biaława do czerwonawej, srebrzyście lśniąca. Płetwy ciemnoszare. Nasada płetw piersiowych i brzusznych czerwonawa. Długość ciała 20-30, maksymalnie 35 cm.Występowanie: na terenie całej Polski - w jeziorach, w wolno płynących rzekach, starorzeczach, w wyrobiskach żwirowych, gliniankach, zbiornikach zaporowych i zatokach morskich.
Tryb życia: Ryba stadna, przebywająca zazwyczaj w pobliżu dna, w silnie zarośniętych przybrzeżnych partiach wody. Często towarzyszy stadom leszcza (Abramis brama). Jedynie na zimowanie ciągnie do spokojnych, głębokich miejsc (np.: w starorzeczach). Tarło - maj do czerwca. U samców występuje w tym okresie bardzo drobna, słaba wysypka tarłowa. Ikra składana jest stadnie wśród przybrzeżnej, podwodnej roślinności. Jasnożółta ikra o średnicy 2 mm (11 000 do 82 000, u krąpia z Wołgi do 109 000) przyczepia się do roślin wodnych. Młode ryby rosną bardzo wolno, jednak w wieku 3-5 lat, przy długości 10-12 cm, osiągnąć mogą dojrzałość płciową.
Okres ochronny: nie ma.
Wymiar ochronny: nie ma.
Limit dzienny: nie ma.
LESZCZ
Rodzina: karpiowate Występowanie: Wody głęboki i stojące, w Azji oraz Europie Zachodniej
Ciało: Masywny kształt, spłaszczony bocznie. Łuski złoto-srebrzyste. Płetwy w kolorze ciemnobrunatnym, grzbietowa krótka, odbytowa długa. Płetwa ogonowa rozwidlona.
Ciężar: 4 - 5 kg, maks. 7 kg
Odżywianie: Pokarm zalegający w mule. Zasysa muł, następnie filtruje go poprzez wypluwanie i wyszukiwanie cząstek pożywienia.
Rozmnażanie: Tarła zespołowe.
Tryb życia: Żyje w gromadach, żeruje zespołowo, zimuje w dużych stadach. Lubi wysokei temperatury wody w czasie rozrodu.
LIN
Inne nazwy: pszenicznik, oczeretniak oraz kaliniak. Rodzina: karpiowate
Występowanie: Muliste, porośnięte wody Europy, poza Islandią, pólnocną Szkocją, Skandynawią, Grecją i Krymem. Spotykany również na Syberii.
Ciało: Pokryte drobnymi łuskami o zielonkawo-złotym kolorze. Poziomy twór gębowy z małymi wąsikami po bokach.
Długość ciała: 70 cm
Ciężar: 6 kg
Odżywianie: Drobne zwierzęta żyjące na dnie
Rozmnażanie: Tarło od połowy czerwca. Na 0,5 kg masy samicy przypada 300 tys. jaj, które są przylepiane do roślin. Wylęg następuje po 3 dniach.
Tryb życia: Aktywne nocą. Zimuje w mule.
Dojrzewanie: Po 3 - 4 latach
Znaczenie gospodarcze: Ryba hodowlana, ozdobna
Ochrona: Wymiar ochronny dla lina wynosi 25 cm.
LIPIEŃ
Budowa zewnętrzna: Ciało umiarkowanie wyciągnięte, bocznie ścieśnione, o małej głowie i spiczastym pysku. Łuski małe, 74-96 wzdłuż linii bocznej. Płetwa tłuszczowa pomiędzy wysoką płetwą grzbietową a płetwą ogonową. Mały otwór gębowy może sięgać do przedniej krawędzi oka. Szczęka górna wysunięta do przodu. Obydwie szczęki mają drobne zęby. Płetwa grzbietowa rozpoczyna się daleko przed nasadą płetw brzusznych. U samca płetwy grzbietowa, odbytowa oraz brzuszna są większe niż u samicy. Strona grzbietowa zielononiebieska lub niebieskawoszara, boki i brzuch w kolorze od srebrzystobiałego do mosiężnego, w okresie tarła z purpurowym odblaskiem. Na grzbiecie i bokach znajdują się nieregularnie rozmieszczone czarne plamy. Szara płetwa grzbietowa ma 4-5 rzędów czerwonawych, okrągłych plam. Długość 25-35 cm, maksymalnie 60 cm.Występowanie: w rzekach Pomorza i Mazur, w górnej Wiśle i jej dopływach, w lewobrzeżnych dopływach górnej Odry, w rzece Wełnie (dopływ Warty), w rzece Tanwi (Dopływ Sanu); w jeziorach występuje sporadycznie.
Tryb życia: Ryba stanowiskowa (osiadła). Tarło od marca do czerwca. W miejscu o silnym prądzie samica składa na żwirowym podłożu jaja o średnicy od 3 do 4 mm (3000-6000 sztuk), które po zapłodnieniu przykrywa żwirem. Okres inkubacji ikry trwa około dwóch tygodni. Samce dojrzewają płciowo w drugim i trzecim roku życia, natomiast samice w czwartym. Najczęściej populacje lipienia żyją razem z populacjami pstrąga potokowego. Bardzo duże osobniki nie tolerują w miejscu swego przebywania żadnych innych konkurentów pokarmowych. Lipienie potrzebują dużo przestrzeni życiowej, dlatego nie spotyka się ich w małych potokach. Ponieważ ich wymagania tlenowe są równie wysokie jak pstrąga potokowego i pstrąga źródlanego, zanieczyszczenie pierwotnie zamieszkiwanych przez lipienie wód sprawia, że nie znajdują już w nich odpowiednich warunków bytowych. Ponadto lipień bardzo podatny jest wówczas na różne choroby. Dlatego w typowej dla siebie rzecznej krainie lipienia jest gatunkiem ustępującym. Mówi się nawet o występowaniu symptomów wskazujących, że istnienie tego gatunku zaczyna być zagrożone.
Okres ochronny: od 1 marca od 31 maja.
Wymiar ochronny: 30 cm.
Limit dzienny: 3 sztuki łącznie z amurem, brzaną, boleniem, karpiem, pstrągiem potokowym, sandaczem i szczupakiem.
MIĘTUS
Budowa zewnętrzna: Ciało silnie wyciągnięte, z przodu walcowate, w części tylnej bocznie ścieśnione. Głowa szeroka i płaska. Duży, lekko dolny otwór gębowy. Szczęki z drobnymi, tarkowatymi zębami. Na podbródku jeden długi wąs. Przy otworach nosowych dwa króciutkie wąsiki. Łuski małe, cienkie, okrągłe. Linia boczna niepełna. Pierwsza płetwa grzbietowa z 9-16, druga z 67-85 promieniami - jest ona prawie tak długa jak płetwa odbytowa (65-78 promieni). Płetwy brzuszne położone gardłowo. Płetwa ogonowa zaokrąglona. Ubarwienie grzbietu brązowe, oliwkowożółte lub zielonkawe z ciemnym, niewyraźnym marmurkowym wzorem. Boki jaśniejsze, żółtawe. Brzuch białawy; ubarwienie ryb w zależności od podłoża jest bardzo zmienne. Młode są znacznie ciemniejsze od ryb dorosłych. Miętus ma przeciętnie 30-60 cm długości, maksymalnie 120 cm. Osiąga wówczas 25-30 kg i wiek 15-20 lat.Występowanie: na terenie całej Polski - w zimnych, dobrze natlenionych wodach rzek i jezior oraz w przybrzeżnych wodach Bałtyku.
Tryb życia: Ryba aktywna o zmroku i nocą. Tarło - od listopada do marca przy temperaturze wody 0,5-4°C. Ikra o średnicy 1 mm (1000000 sztuk na kilogram ciężaru ciała samicy) zawiera dużą kroplę tłuszczu, dzięki czemu swobodnie unosi się w wodzie (drobna, pelagiczna ikra charakterystyczna jest również dla morskich przedstawicieli dorszowatych). Ikra corocznie składana jest w tych samych miejscach, nad żwirowym lub piaszczystym podłożem. W zależności od temperatury wody okres jej inkubacji wynosi od 6 do 10 tygodni. Liczące zaledwie 3 mm długości larwy pędzą pelagiczny tryb życia w powierzchniowych warstwach wody. Na dnie osiadają dopiero po osiągnięciu długości 6-7 mm. Młode, 1-2-letnie ryby większą część czasu spędzają ukryte pod kamieniami. Samce dojrzewają pod koniec trzeciego, natomiast samice w końcu czwartego roku życia. Poza wodą miętus jest bardzo żywotny i w wilgotnym (chłodnym) powietrzu potrafi przetrwać kilka godzin. Ryba ta z powodzeniem wprowadzona została do wielu sztucznych zbiorników wodnych, jednak próby jej sztucznej hodowli dotychczas nie zostały uwieńczone sukcesem.
Okres ochronny: od 1 grudnia do końca lutego.
Wymiar ochronny: w rzece Odrze od ujścia rzeki Warty, do granicy z wodami morskimi do 30 cm.
Limit dzienny: 5 kg.
OKOŃ
Okoń to drapieżna ryba słodkowodna zaliczana do okoniokształtnych.Od 2006 roku w Polsce wprowadzono wymiar ochronny okonia
Okręg Białostocki brak
Okręg Częstochowski tylko zb.Poraj 18 cm
Okręg Katowicki brak
Okręg Mazowiecki 18 cm
Okręg Nadnotecki 15 cm
Okręg Opolski 18 cm
Okręg Poznański 18 cm
Okręg Radomski 15 cm
Okręg Toruński 18 cm
Okoń ma ciało wygrzbiecone o ubarwieniu zielonym lub żółtawym z 5-9 ciemnymi smugami. Duży pysk jest zdolny do dużego rozwarcia. Łuski są drobne i mają kolor srebrny. Ryba jest szorstka w dotyku.
Okoń żywi się bezkręgowcami, ikrą oraz innymi rybami. Jest bardzo żarłoczną rybą, często uważaną za szkodnika.
Okres ochronny: nie ma.
Wymiar ochronny: nie ma.
Limit dzienny: 5 kg.
PŁOĆ
Występowanie: Wody Europy poza Półwyspem Iberyjskim, zlewiska Adriatyku oraz Grecji i północnej Skandynawii, wody Azji. W Polsce we wszystkich wodach poza górskimi. Ciało: Krótkie, wygrzbiecone, bocznie spłaszczone, krótka głowa, płetwy piersiowe dochodzą do płetw brzusznych. Grzbiet w kolorze ciemno-brązowym lub szaro-czarnym, połysk niebieski lub zielony, brzuch biały, boki jasno srebrzyste. Szare płetwy.
Długość ciała: 40 cm
Ciężar: 2 kg
Odżywianie: Małe osobniki żywią się planktonem, skorupiakami, małe larwy owadów. Większe ryby spożywają mięczaki.
Rozmnażanie: Tarło pod koniec kwietnia, w temp. Od 15 st. C. Ikra osadana na kamieniach lub roślinach. Jedna samica, o długości ok 10 cm, może złożyć ok. 2500 ziaren ikry. Młode wylęgają się po 12 dniach.
Rozwój: Po 20 dniach rozpoczyn asię aktywny tryb życia. Po osiągnięciu 5 cm długości ciało pokrywane jest łuską. 20 cm długości osiąga po uplywie ok 10 lat.
Długość życia: do 18 lat.
Tryb życia: Stadny, żerowanie w gromadach, niektóre w morzach. Tarło w wodach słodkich.
Okres ochronny: nie ma.
Wymiar ochronny: nie ma.
Limit dzienny: 5 kg.
PSTRĄG POTOKOWY
Budowa zewnętrzna: Ciało wyciągnięte, w zależności od charakteru wody mniej lub bardziej wygrzbiecone i bocznie spłaszczone, z szerokim trzonem ogonowym. Płetwa tłuszczowa pomiędzy płetwą grzbietową i ogonową. Łuski drobne, 110-120 wzdłuż linii bocznej, 14-19 (najczęściej 16) pomiędzy płetwą tłuszczową a linią boczną (łącznie z leżącymi na niej łuskami). Głowa o tępo zakończonym, szeroko wciętym pysku, sięgającym tylnej krawędzi oka; 2-5 górnych i dolnych wyrostków filtracyjnych pierwszego łuku skrzelowego jest guzkowatych, środkowe są pałeczkowate. Na płytce lemiesza znajduje się 2-6 zębów, na trzonie 9-18 umieszczonych najczęściej w dwóch rzędach. Tylny brzeg płetwy ogonowej jest u młodych ryb owalnie wcięty. U dorosłych jest prawie prosty. Ubarwienie bardzo zmienne, zależnie od miejsca przebywania. Najczęściej od zielonkawego do brązowawego. Na bokach, tak powyżej, jak i poniżej linii bocznej, plamy ciemne oraz czerwone z białą obwódką. Płetwa tłuszczowa jasna, czerwono cętkowana. Młode ryby mają 6-9 ciemnych poprzecznych plam. Długość 20-40, maksymalnie 50 cm.Występowanie: rzeki i dorzecza, Jury Krakowsko-Częstochowskiej, rzeki Pomorza Zachodniego i Środkowego, Pojezierze Suwalskie, Roztocze (rzeka Tanew i jej dopływy), Warmia i Mazury, Dolny Śląsk.
Tryb życia: Niewędrowna, skarłowaciała forma troci wędrownej (Salmo trutta trutta) z 18 podgatunkami, morfami w całej Europie). Tarło od września do lutego. Czerwonawa ikra o średnicy 4-5 mm (1000-1200 jaj na kilogram ciężaru ciała samicy) składana jest do wykopanych w żwirze płytkich jam. Okres wylęgania od 2 do 4 miesięcy.
Okres ochronny :
a) w rzece Wiśle i jej dopływach od jej źródeł do ujścia rzeki San, w rzece San i jej dopływach oraz w rzece Odrze i jej dopływach od granicy państwowej z Republiką Czeską do ujścia rzeki Bystrzycy oraz w rzece Bystrzycy i jej dopływach od 1 września do 31 stycznia,
b) w pozostałych wodach od 1 września do 31 grudnia.
Wymiar ochronny: w rzece Wiśle i jej dopływach od jej źródeł do ujścia rzeki San oraz w rzece Odrze i jej dopływach od granicy państwowej z Republiką Czeską do ujścia rzeki Bystrzycy oraz w rzece Bystrzycy i jej dopływach do 25 cm. W pozostałych wodach 30 cm.
Limit dzienny: 3 sztuki łącznie z: amurem, boleniem, brzaną, karpiem, lipieniem, sandaczem i szczupakiem.
PSTRĄG TĘCZOWY
Budowa zewnętrzna: Wydłużone, bocznie nieco spłaszczone ciało o szerokim trzonie ogonowym. Pomiędzy płetwą grzbietową i ogonową występuje płetwa tłuszczowa. Łuski drobne, 135-150 wzdłuż linii bocznej, 14-19 (najczęściej 16) między płetwą tłuszczową a linią boczną (łącznie z łuską linii bocznej). Głowa o tępo zakończonym, szeroko wyciętym pysku. Górne i dolne wyrostki filtracyjne pierwszego łuku skrzelowego guzkowate, wyrostki środkowe pałeczkowate. Płytka lemiesza ma na tylnej krawędzi najczęściej 4 zęby. Jego trzon jest silnie wygięty i zaopatrzony w jeden lub dwa szeregi zębów. Głowa, ciało, płetwy (grzbietowa, tłuszczowa i ogonowa) usiane wieloma czarnymi plamami i kropkami. Po bokach ciała biegnie szeroka czerwonawa wstęga. Ryba osiąga długość 25-50 cm, maksymalnie 70 cm (do 7 kg ciężaru).Występowanie: w niektórych rzekach pogórza, a także na Pomorzu Zachodnim, na Warmii i Mazurach.
Tryb życia: Ponieważ występują u tej ryby szczepy odbywające tarło w różnym okresie, ciągnie się ono od grudnia do maja. W dnie rzeki samica wykopuje uderzeniami ogona duża jamę, w czym uczestniczy również samiec. Zależnie od ciężaru samicy, składa ona 1600 do 2000 ziaren ikry. Okres inkubacji - od 100 do 150 dni. Młode rosną niezwykle szybko. Dojrzałość płciową uzyskują niekiedy w drugim, najczęściej jednak w trzecim roku życia.
Okres ochronny: nie ma.
Wymiar ochronny: nie ma.
Limit dzienny: 4 szt. razem z pstrąg tęczowy i pstrąg źródlany
SANDACZ
Występowanie: duże i głębokie zlewiska Mórz Bałtyckiego, Czarnego oraz Kaspijskiego. Ciało: Wydłużone, podobne kstzałtem do szczupaka. Długi i spiczasty pysk. Ubarwienie szaro-zielone lub brązowo-zielone, poprzeczne smugi na bokach.
Długość ciała: do 130 cm
Ciężar: 3 - 5 kg, maks. 23 kg
Znaczenie gospodarcze: Ryba hodowlana, walory spożywcze
Okres ochronny: od 1 stycznia do 31 maja.
Wymiar ochronny: 45 cm.
Limit dzienny: W ciągu doby (0:00 - 24:00) boleń, karp, lipień, pstrąg potokowy, amur biały, sandacz, szczupak, brzana (łącznie) 3 szt.
SUM
Występowanie: Dorzecza Morza Czarnego, Kaspijskiego, Bałtyckiego. Występuje we Francji, Hiszpanii, Włoszech Ciało: Długie, duża głowa z dużym, uzębionym otworem gębowym, małe oczy. Pod dolną szczęką cztery krótkie wąsy, dwa długie nad górną. Brak łusek. Płetwa odbytowa długa, grzbietowa bardzo krótka, ogon bardzo długi. Barwa grzbietu prawie czarna z odcieniem zielonym, niebieskim, lub brązowym, na bokach charakterystyczny wzór, barwa boków ciemno-żółta, brzuch biało-szary.
Długość ciała: 2 m, maks. 5m
Ciężar: 100 kg, maks. 300 kg
Odżywianie: Kanibalistyczne. Niewielkie ryby o długości do kilkunastu centymetrów.
Rozmnażanie: Tarło od czerwca w temp. min. 20 st. C. Ikra składana przez samicę na roślinach w ilości ok. 500 tys sztuk, pilnowana jest przez samca. Młode osobniki wylęgają się po 4 tygodniach.
Rozwój: Po 21 dniach młode zaczynaja aktywny tryb życia. Po siedmiu latach sum osiąga długość 1 m, po 15 latach 1.5 m.
Długość życia: 30 lat
Tryb życia: W dzień brak aktywności, zwiększa się ona po zmierzchu. Zazwyczaj żeruje w samotności, rzadko w grupach. Przebywa w ciepłych wodach.
Znaczenie gospodarcze: Gospodarcze, największe nad Morzem Czarnym. Wyławiany przez wędkarzy
Wymiar ochronny: 70 cm.
Limit dzienny: 1 szt.
ŚWINKA
Budowa zewnętrzna: Daleko wysunięty, tępo zakończony pysk o dolnym, poprzecznie ustawionym otworze gębowym. Warga dolna zrogowaciała, z ostrą krawędzią. Łuski średniej wielkości, 55-62 wzdłuż linii bocznej. W płetwie grzbietowej 12 promieni, w odbytowej zaś 13-14. Otrzewna koloru czarnego (czarne wnętrze brzucha). Zęby gardłowe jednorzędowe, nożowate, 7/6/-6. Grzbiet niebieskoszary do zielonoszarego, o jasnym metalicznym połysku w okresie tarła. Płetwy piersiowe, brzuszne i odbytowa żółtawoczerwone do fioletowych. Długość 25-40 cm, maksymalnie 50 cm.Występowanie: na terenie całej Polski - w górnych i środkowych odcinkach rzek o dnie piaszczysto-żwirowym i kamienistym, przy ujściach rzek wpadających do jezior i zbiorników zaporowych.
Tryb życia: Stadna ryba przebywająca zazwyczaj przy dnie w płytkim nurcie, ponad żwirowymi ławami. Jedynie zimą schodzi w głębsze miejsca rzeki. Tarło od marca do maja. W tym okresie zarówno u samców, jak i u samic pojawia się wysypka tarłowa. Dojrzałe do rozrodu ryby ciągną stadami w górę rzeki. Kleista ikra o średnicy 1 mm (do 100000 sztuk na samicę) składana jest w płytkich miejscach nad żwirowym dnem.
Okres ochronny: od 1 stycznia do 30 kwietnia.
Wymiar ochronny: 25 cm.
Limit dzienny: 3 szt. razem z boleń, karp, lipień, pstrąg potokowy, amur biały, sandacz, szczupak, brzana
SZCZUPAK
Szczupak pospolity ma ciało wydłużone, dużą głowę z spłaszczonym pyskiem. Zęby są bardzo ostre skierowane ku tyłowi. Łuski małe, owalne, mocno osadzone w skórze. Szczupak pospolity ma ubarwienie zmienne, które zależy od środowiska. Na głowie są jamki zmysłowe. Płetwy grzbietowa oraz odbytowa, przesunięte mocno do tyłu, ulokowanie blisko siebie. Żerowanie: ryba drapieżna, zaliczana do najbardziej drapieżnych ryb. Żywi się rybami, płazami, a także drobnymi ssakami i ptakami. Czyha w ukryciu, atakując przepływającą zdobycz. Duże osobniki polują na ławice ryb, goniąc je. Wśród szczupaków pospolitych zdarza się kanibalizm.
Szczupaki pospolite zamieszkują wody słodkie i słonawe. Występują prawie w całej Europy poza południowymi obszarami Włoch, Półwyspu Iberyjskiego oraz Bałkanów. Szczupak pospolity występuje także w Północnej Azjii.
Okres ochronny: od 1 stcznia do 30 kwietnia z wyjątkiem wód krainy pstrąga i lipienia.
Wymiar ochronny: 45 cm.
Limit dzienny: 3 szt. boleń, karp, lipień, pstrąg potokowy, amur biały, sandacz, szczupak, brzana
TOŁPYGA BIAŁA
Budowa zewnętrzna: Wyciągnięte, nieco wygrzbie- cone, bocznie ścieśnione ciało, o szerokiej, spiczasto kończącej się głowie. Otwór gębowy górny, prawie pionowy, pozbawiony wąsów. Oczy małe, leżące poniżej środkowej linii głowy. Strona brzuszna z kilem biegnącym od wysokości szczelin skrzelowych do początku płetwy odbytowej. Łuski małe, 110-124 wzdłuż linii bocznej. Płetwa grzbietowa z 11-15, a odbytowa z 14-17 promieniami. Początkowe 2-3 promienie lekko pogrubione. Zęby gardłowe jednorzędowe, 4-4. Grzbiet ciemny. Boki i strona brzuszna u młodych ryb (1-3-letnich) srebrzyście ubarwione; w starszym wieku są ołowianoszare. Maksymalna długość 100 cm.Występowanie: sprowadzona do Polski z Dalekiego Wschodu, do rozrodu wykorzystano ciepłe wody jezior konińskich; obecnie można spotkać w niektórych jeziorach na Pojezierzu Mazurskim oraz w jeziorach i stawach konińskich.
Tryb życia: W swej ojczyźnie tołpygi białe ciągną w okresie letnim z rzek na zalewowe obszary, z których powracają dopiero jesienią. Tarło odbywa się latem przy temperaturze wody 23-24°C. Ikra (do 500000 na jedną samicę) swobodnie unosi się w wodzie. Po zresorbowaniu zawartości woreczka żółtkowego wylęg udaje się w spokojne zakole rzeki, gdzie w początkowym okresie odżywia się zwierzęcym planktonem. W rzece Jangcy dojrzałość płciową uzyskuje w 3-4 roku życia, w Europie Środkowej (Węgry) w 5-6 roku.
Okres ochronny: nie ma.
Wymiar ochronny: nie ma.
Limit dzienny: 5 kg. Jeśli złowiona tołpyga ma więcej niż 5 kg - 1 sztuka
TROĆ JEZIOROWA
Budowa zewnętrzna: Wydłużone, bocznie nieco spłaszczone ciało, wyższe u ryb starszych niż u młodszych. Między płetwą grzbietową a ogonową występuje płetwa tłuszczowa. Łuski drobne; 110-120 wzdłuż linii bocznej, 14-19 (najczęściej 16) pomiędzy płetwą tłuszczową a linią boczną (łącznie z leżącymi na niej łuskami). Głowa o tępo ściętym pysku, z szeroko wyciętym otworem gębowym sięgającym tylnej krawędzi oka. Górne i dolne wyrostki filtracyjne pierwszego łuku skrzelowego guzkowate, wyrostki środkowe pałeczkowate. Płytka lemiesza z 4-6 zębami. Na jego trzonie z przodu najczęściej pojedynczy, z tyłu zaś podwójny rząd prostych zębów. Ubarwienie bardzo zmienne, zależnie od zasiedlanego zbiornika wodnego. Boki usiane różnej wielkości nieregularnymi czarnymi plamami. Między nimi występują - zwłaszcza u młodych ryb - kropki i pierścienie w kolorze od brązowego do czerwonawego. Długość od 40 do 80 cm, maksymalnie do 140 cm.Występowanie: najczęściej występuje w kilku jeziorach kaszubskich, w zbiornikach Solińskim i w Przeczycach na Czarnej Przemszy; prowadzone były próby aklimatyzacji troci jeziriwej w Zbiorniku Otmuchowskim (na Nysie Kłodzkiej) i w dopływach Pilicy.
Tryb życia: Ryba wędrowna z licznej grupy ryb rodzaju Salmo, wstępująca na tarło z jeziora do jego dopływów (czasami ryby wycierają się w samym jeziorze). Pora tarła od października do grudnia. Duża ikra o średnicy 5-5,5 mm (na kilogram ciężaru ciała samicy przypada 1000-2000 sztuk jaj) składana jest do dużych dołków (gniazd) i przykrywana żwirem. Młode ryby spływają z rzeki do jeziora po upływie 1-2 lat.
Okres ochronny: od 1 września do 31 stycznia.
Wymiar ochronny: 50 cm.
Limit dzienny: 2 szt. razem z troć wędrowna, troć i łosoś
UKLEJA
Występowanie: Wody rzek i jezior Europy Ciało: Bocznie spłaszczone, wydłużone. Barwa srebrzysta, delikatne łuski.
Długość ciała: 10 - 20 cm
Ciężar: 10 - 40 g
Odżywianie: Plankton, larwy owadów i owady.
Rozmnażanie: Tarło w maju i czerwcu. Samica skłąda ikrę w okolicy brzegu, w ilości do 10 tys. jaj.
Znaczenie gospodarcze: Spożywcze, pośrednio do wyrobu masy perłowej.
Okres ochronny: nie ma.
Wymiar ochronny: nie ma.
Limit dzienny: 5 kg.
WĘGORZ
Budowa zewnętrzna: Wężowate ciało pokryte śluzowatą skórą, w której bardzo głęboko osadzone są drobniutkie, podłużnie owalne łuski. Płetwy grzbietowa, ogonowa i odbytowa połączone są ze sobą i pozbawione twardych promieni. Nasada płetwy grzbietowej zaczyna się daleko poza zakończeniem płetw piersiowych. Brak płetw brzusznych. Węgorz żółty: grzbiet oliwkowobrązowy lub szarobrązowy. Strona brzuszna żółtawa. Węgorz srebrzysty (po osiągnięciu dojrzałości płciowej): grzbiet ciemny, szarozielony, boki i brzuch srebrzyste, o silnym połysku. Samce uzyskują długość do 51 cm i ciężar 150 g, samice do 150 cm i 6 kg.Występowanie: na terenie całej Polski - w większości rzek i jezior, zbiornikach zaporowych, stawach, wyrobiskach pożwirowych, u wybrzeża bałtyku.
Tryb życia: Katadromiczna ryba wędrowna (to znaczy ciągnąca na tarło z wód słodkich do morza). Po 4-10 latach od wstąpienia do rzek i jezior w sierpniu lub wrześniu węgorz srebrzysty rozpoczyna wędrówkę do morza. Jego tarliska znajdują się w głębinach Morza Sargassowego. Tarło odbywa się wczesną wiosną po upływie półtora roku od początku wędrówki; po tarle wszystkie węgorze giną. Prawdopodobnie ikra swobodnie unosi się w wodzie. Przezroczyste, kształtem przypominające liść wierzbowy larwy unoszone są przez Prąd Zatokowy (Golfstrom) na wschód. Najmłodsze, które znaleziono, mierzyły 6 mm długości i unosiły się na głębokości 300 metrów. Mają one drobne, spiczaste zęby, którymi mogą chwytać pokarm, W miarę upływu czasu stają się grubsze i dłuższe i coraz mniej przypominają liść wierzby. W trzecim roku życia, przy długości około 7 cm jako węgorze szkliste docierają do europejskich wybrzeży. Mają teraz stożkowate zęby. Już jako węgorze wstępujące posuwają się wzdłuż brzegu w górę, pod prąd rzek. Wędrują zazwyczaj nocą. W tym czasie zaczynają się wybarwiać. Po pięciu latach życia wzrost samców ulega zahamowaniu. Trzymają się one w pobliżu wybrzeża, w przyujściowych odcinkach rzek i słonawych wodach. W odróżnieniu od nich samice wędrują daleko w górę rzek i cały czas rosną. Karłowate cykloidalne łuski tworzą się dopiero po kilku latach słodkowodnego życia. U dojrzewających ryb grzbiet przybiera czarne za barwienie, zaś boki są srebrzystobiałe. Ryby te nazywają się teraz węgorzami srebrzystymi. W końcu rozpoczynają długą, wynoszącą wiele tysięcy kilometrów wędrówkę do Morza Sargassowego, w czasie której w ich organizmie (mięśniach, przewodzie pokarmowym) następują głębokie zmiany.
Okres ochronny: nie ma.
Wymiar ochronny: 40 cm.
Limit dzienny: 4 szt.. razem z sieja, węgorz, lin
WZDRĘGA
Budowa zewnętrzna: Ciało wygrzbiecone, ścieśnione w płaszczyznach bocznych. Krawędź brzucha, pomiędzy płetwami brzusznymi a odbytową, w postaci kila. Początek nasady płetwy grzbietowej wyraźnie przesunięty do tyłu w stosunku do nasady płetw brzusznych. Otwór gębowy wąski, skośnie skierowany ku górze. Oczy złociście lśniące (znak rozpoznawczy w stosunku do bardzo podobnej płoci). Duże koliste łuski, 40-43 wzdłuż linii bocznej. W płetwach piersiowych po 16-17 promieni, w grzbietowej 10-12, a płetwa odbytowa ma ich 12-14. Zęby gardłowe dwurzędowe, 3.5-5.3. Grzbiet i wierzchnia część głowy zielonoszare do zielonobrązowych, boki jaśniejsze, o mosiężnym połysku. Strona brzuszna ubarwiona srebrzyście. Płetwy brzuszne, odbytowa i grzbietowa pomarańczowe do krwistoczerwonych, u nasady w kolorze od brązowawego do szarego. Długość 20-30 cm, maksymalnie 45 cm.Występowanie: na terenie całej Polski - w rzekach, starorzeczach, zbiornikach zaporowych, jeziorach, gliniankach, wyrobiskach pożwirowych, stawach.
Tryb życia: Ryba stadna, przebywająca zwykle pod powierzchnią wody wśród roślinności strefy przybrzeżnej. Tarło od kwietnia do maja. Kleista ikra o średnicy 1,5 mm (100000-200000), składana jest na roślinności wodnej. Okres inkubacji trwa 3 do 10 dni.
Okres ochronny: nie ma.
Wymiar ochronny: 15 cm.
Limit dzienny: 5 kg.